Jam
en mia internkora budo
de kie ĝisating' al la ŝtuparo de memoro
ne estas ebla pro troa malapudo,
ekloĝas la spirito de malliberulo ---
Kvazaŭ lamento de l' preludo
fadanta for en senlimecon,
la temposkemo
rifuĝas en susuron de la dogmo fosipova.
La endo sub la ekspluata premo
kaj tio eksplicite klara ...
al ĉio asignita estas "histori'", la nomo.
Kaj peza estas la distanco vaga
kiu bruletas en la forn' de mia eta domo.
Ankoraŭ malvarma printempa ĝardeno.
dafodilan
hiacintan
rozan
tulipan
pterokarpan
stelarian
krokusan
salikan
kapselan
-an-an-an-an-an-an-an .......
lokon, ĉiun lokon vizitas
bur- ĝon'
bur- ĝono -ĝon'
bur- ĝon'
bur- ĝon'
"la printempa aŭguro"
Sur la grundo neĝdegela mole
la postosignoj de l' getaoj restas
de hieraŭ reirinta mia panjo
kiu amas tre hortikulturon.